Jeśli czasem się martwisz, że mówisz od rzeczy – nie przejmuj się; możesz sięgnąć po tę książkę i pomówić do rzeczy. Możesz także posłuchać, co one mają do powiedzenia sobie nawzajem – bez strachu, że będzie to niedorzeczne: rzeczy bowiem, nie tylko w tej książce, mówią bardzo do rzeczy.

To ja, grzebień, panie i panowie, \nLubicie, jak was głaszczę po głowie?\nPanie czeszą się zapamiętale,\nA panowie za to często wcale.\nPanowie nierzadko z tej przyczyny,\nŻe im czupryny przeszły w łysiny.\nNatomiast jest tak z pań całą rzeszą,\nIż panie się cieszą, gdy się czeszą.\nCiebie też uczeszę, mój kochany,\nBowiem jesteś strasznie rozczochrany.

wiersz „Grzebień”