Kwiat, ptak, flet, pszczoła, wydeptana w trawie ścieżka – świat Anny Perrier (1922–2017), szwajcarskiej poetki, sprowadzony jest do małych fragmentów rzeczywistości, niedostrzegalnych dla wielu. Dla niej kryją one jednak w sobie to, co najistotniejsze dla człowieka: barwę, zapach i muzykę, pozwalające spojrzeć inaczej na upływający czas oraz pojęcie wieczności. Cztery żywioły – woda (płynąca rzeka i morze), powietrze (wiatr), ogień (słońce), ziemia – splatające się w tomie poezji Flet pełen wiatru, ukazują niezwykłą wrażliwość poetycką i czysto ludzką Perrier; wrażliwość, która potrafi oswoić te elementy i sprawić, że czujemy się cząstką wszechświata.

Anne Perrier (1922–2017) – szwajcarska pisarka i poetka, tworząca w języku francuskim. Ukończyła studia literackie na Uniwersytecie w Lozannie, gdzie w 1947 r. otrzymała Nagrodę Folloppe’a. Studiowała także grę na fortepianie w konserwatorium. Jest autorką kilku zbiorów wierszy, z których pierwszy, Selon la nuit, ukazał się w 1952 r. Napisała również obszerną opowieść Le Conte d'été, wierszem wolnym, zaczerpniętą z portugalskiej tradycji ustnej. Muzykę do tego tekstu skomponował kompozytor Bernard Reichel, a jego premiera odbyła się w Théâtre de Vidy w 1975 r. Tłumaczyła również portugalskie wiersze Manuela Alegre.