Koncepcja rozdzielczości perspektywy jako narzędzie poszukiwania wspólnej płaszczyzny pomiędzy przeciwstawnymi stanowiskami

\"Może problem nie polega na tym, że się nie zgadzamy? Może chodzi o to, że rozmawiamy na różnych poziomach szczegółowości? Jeden mówi z bardzo bliska, z perspektywy konkretu, praktyki, przykładu. Drugi patrzy z oddalenia – z poziomu wartości, ogólnych założeń, światopoglądu. (…) W tym sposobie myślenia pobrzmiewają różne głosy. Zwięzłość Pascala i jego nieufność wobec rozumu bez pokory. Logoterapia Frankla. Dyskretna, odpowiedzialna duchowość Hammarskjölda. Intelektualna odwaga McGilchrista, by widzieć świat w napięciu między ujęciami prawej i lewej półkuli mózgu. To właśnie z tych głosów rodzi się perspektywa, która nie rezygnuje z prawdy, ale uczy się do niej zbliżać – czasem krok w bok, czasem pół kroku w tył, ale zawsze w dialogu.\"

Bartosz Działoszyński, Uniwersytet Warszawski

\"Ta książka zrodziła się z fundamentalnego pytania: co, jeśli zrozumienie nie jest kwestią woli, lecz zestrojenia perspektyw? Nie chodzi o wymuszanie zgody, lecz o rozpoznanie różnych perspektyw i wartości, przez które postrzegamy sprawy, o których rozmawiamy. Jakimi narzędziami możemy posłużyć się, aby analizować te różne punkty widzenia, wartości i priorytety? Dopiero wtedy możemy ocenić, czy rzeczywiście mówimy o tym samym, czy też nasze nieporozumienia wynikają z tego, że podchodzimy do tematu z różnych poziomów lub z odmiennych wartości i priorytetów. Analiza tego, jak perspektywy mogą się ze sobą uzgadniać, pozwala nam odkrywać nowy obszar myślenia. Ta praca nie odrzuca istniejących ram, lecz pogłębia je — wchodząc w głąb teorii, światopoglądów i sposobów widzenia.\"

Jon Frederickson ISTDP Institute

\"Rozdzielczość perspektywy, o której pisze Piotr Jeute wymaga przede wszystkim otwartości na innego człowieka. Rozdzielczość perspektywy to zatem widzenie polemiki nie w kategoriach wygrany-przegrany, ale w kategoriach win-win, bo szanując tę zasadę nie tylko akceptujemy elementarne prawo partnera (nie przeciwnika!) naszej dysputy do widzenia świata inaczej niż my, ale uczymy się od siebie nawzajem. Jest to zatem nie tylko idea, ale także kompetencja poznawcza oraz motywacja poznania umysłu innego człowieka. I o tym właśnie jest ta niezwykle ciekawa i wartościowa książka.\"

Dariusz Doliński, Uniwersytet SWPS