Na publikację składają się dwie narracje: historia gmachu i historia instytucji. Te perspektywy są względem siebie tyleż komplementarne, co niezależne. Zenon Pałat, skrupulatnie analizując zastosowane rozwiązania, rekonstruuje wydarzenia związane z budową i eksploatacją obiektu, jego architekturą i wystrojem. Dzieje opery spisane przez Małgorzatę Arentowską to przede wszystkim tworzący w ciągu minionych 150 lat kolejne spektakle i repertuary ludzie. Ci spotykani w salach prób, warsztatach, na scenie i na widowni, których losy i zaangażowanie kształtowały wizerunek teatru w społecznej pamięci.