Na pierwszy plan ostatniej opowieści z Orlej Wyspy wysunęła się Nerisa, córka Leandry i Jarema, tłumaczka Świętej Mowy. W związku z odczuwanym przez siebie kryzysem powołania zaangażowała się w próbę wyjaśnienia, czym jest Potęga Nemregu, na ślad której trafiła w namiętnie przez siebie czytanych zwojach ze świątynnej biblioteki. Wyczuwając, że bez zgłębienia jej tajemnic nie ma szans na prawdziwie szczęśliwe życie, rozpoczęła poszukiwania, w których ważną rolę odegrało uczucie, jakie zakiełkowało między nią a Karimem, łowcą i znawcą gwiazd z Kajfasu. Rozwój ich miłości został przedstawiony na tle dalszych zmagań między Aru Zanem a Rot Usem, wobec których Wodzowie osad i ich mieszkańcy nie mogli pozostać obojętni. Poczuli się wezwani, aby przeciwstawić się siłom zła, tym razem reprezentowanym przez przybysza ze Starego Lądu, Dorona, który do brzegów Orlej Wyspy dobił wraz z Gradią dziewczyną fascynującą w swojej zagadkowości i z kimś jeszcze.

Jeśli ktoś poszukuje odpowiedzi na pytanie, czym jest prawdziwe szczęście, które nie przemija, czytając tę książkę znajdzie istotne drogowskazy, które z pewnością podprowadzą w pobliże prawdy. Potęga Nemregu jest niczym wstążka, która scala w całość trzy tomy trylogii, wiążąc w jeden bukiet: dojrzałą miłość, przebaczenie, dobrze rozumianą wolność i nieprzemijające szczęście - kwiaty, które musiały wiele przejść, aby rozkwitnąć i koić zapachem...