Józef Mehoffer (1869–1946) był artystą wszechstronnym: malował, rysował, tworzył witraże i polichromie, zajmował się grafiką i sztuką użytkową, a także krytyką sztuki. Przez niemal całe życie pozostawał związany z krakowską Szkołą Sztuk Pięknych – najpierw jako student, później jako pedagog i trzykrotny rektor Akademii Sztuk Pięknych. Jego twórczość nierozerwalnie łączy się z estetyką młodopolską i symbolizmem.Mehoffer prowadził dialog ze współczesnymi mu kierunkami sztuki oraz adaptował niektóre idee europejskie do polskiego kontekstu. Był twórcą aktywnym, obecnym na międzynarodowych wystawach i stale poszukującym nowych środków wyrazu.

Autorka, historyczka sztuki Luba Ristujczina, wnikliwie śledzi drogę artystyczną Mehoffera, ukazując ewolucję jego stylu i znaczenie w rozwoju polskiej sztuki. Narrację uzupełniają reprodukcje jego dzieł oraz współczesnych mu twórców, pozwalając czytelnikowi prześledzić mnie i bardziej znane aspekty jego twórczości.